υπόμυξις

-ύξεως, ἡ, Α

ο χόνδρος τής μύτης ανάμεσα στα ρουθούνια.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο)-* + μύξα «βλέννα, ρουθούνι», κατά τα θηλ. σε -ις].